Είπαν για Εμάς

Κάτι σαν … εξομολόγηση

Είμαι μόλις 7(9) ετών και όταν με ρωτάνε τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις τους απαντώ χωρίς κανένα δισταγμό :  Ασφαλιστικός Πράκτορας. Όταν με ρωτάνε γιατί τους απαντώ:

​

1. Γιατί δεν θα μείνω ποτέ άνεργος αφού δεν πρόκειται για εξαρτημένη απασχόληση αλλά για απασχόληση που μου επιτρέπει να είμαι εργοδότης του εαυτού μου, να καθορίζω μόνος μου την έκταση και το περιεχόμενο της απασχόλησής μου και βέβαια δεν θα… απολύσω ποτέ τον εαυτό μου.

2. Γιατί το εισόδημά μου δεν θα εξαρτάται από κάποιον τρίτο εργοδότη, από το πόσα παίρνει ο διπλανός μου αλλά από εμένα. Από το τι και το πόσο καλά κάνω τα έργο, την αποστολή που έχω αναλάβει. Το εισόδημά μου θα είναι απεξαρτημένο από εργοδότες και θα πηγάζει από το χαρτοφυλάκιό μου.

3. Γιατί αντιλαμβάνομαι το έργο που θα αναλάβω, όχι μόνο ως έργο που θα μου εξασφαλίζει οικονομική, συναισθηματική και πνευματική δικαίωση αλλά και ως αποστολή να βοηθήσω την κοινωνία, συνανθρώπους μου, έτσι ώστε να μην βρεθούν ποτέ σε συνθήκες οικονομικής ανέχειας και ψυχικής οδύνης, από την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, της υγείας τους και αγαθών για τα οποία αγωνίζονται νυχθημερόν σε όλη τη ζωή τους, όπως είναι η οικογένεια, το εισόδημα, η περιουσία και η ποιότητα της ζωής τους. Αγαθών τα οποία απειλούνται και πλήττονται από κινδύνους, άλλοι από τους οποίους είναι πιθανοί και αβέβαιοι και άλλοι μαθηματικά βέβαιοι και αναπότρεπτοι.

4. Γιατί ξέρω ότι ο κόσμος δεν θα πάψει ποτέ να έχει ανάγκη από τις υπηρεσίες μου και επειδή οι ανάγκες του διαφοροποιούνται από χρόνο σε χρόνο λόγω των αλλαγών που σημειώνονται στις οικονομικές, οικογενειακές κ.α. συνθήκες και επειδή κάθε ημέρα γεννιούνται νέοι άνθρωποι ώστε αυτός ο κόσμος, ως φορέας αγοράς, να είναι ατέρμων.

5. Γιατί τα περιθώρια εξέλιξής μου οικονομικά και διοικητικά, στο κατάλληλο επιχειρηματικό κλίμα, εξαρτώνται μόνο από εμένα και τις επιδόσεις μου. Είναι σπουδαίο ότι μου παρέχεται η δυνατότητα σ΄ αυτό το επάγγελμα να ασκήσω επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς κεφάλαια, χωρίς κίνδυνο και χωρίς έξοδα.

6. Γιατί θα μου δοθεί η δυνατότητα να γνωρίσω ανθρώπους κάθε κατηγορίας, μόρφωσης, επαγγέλματος, ηλικίας, φύλου κλπ. που κανένα άλλο επάγγελμα δεν θα μου το επέτρεπε.

7. Γιατί ξέρω ότι ο θεσμός που θα υπηρετώ, ο θεσμός της Ιδιωτικής Ασφάλισης, είναι ένα παγκόσμιο κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο, θεσμικά κατοχυρωμένο με Νόμους αναγκαστικού δικαίου, γεγονός που θα βελτιώνει και θα θωρακίζει την προσωπική μου αξιοπιστία και φερεγγυότητα όταν θα βρίσκομαι μπροστά σε κάθε πολίτη.

​​

Γνωρίζω ότι για την άσκηση με επιτυχία αυτού του έργου που θα αναλάβω όταν μεγαλώσω δεν φτάνει να ξέρω τι θέλω και γιατί αλλά και πώς θα το κάνω και σ΄ αυτό θα με βοηθήσει η γνώση :

​

• Ότι οι περιορισμένοι στόχοι, τα περιορισμένα όνειρα, δημιουργούν περιορισμένη ζωή και επειδή αυτό δεν το θέλω, θα επιλέγω να βρίσκομαι κοντά σε αυτούς που μπορούν να με βοηθήσουν, όπως για παράδειγμα στο «Παρόν», μακριά από δικαιολογίες και ακατάλληλους.

• Ότι ο μόνος δρόμος για την αποτυχία είναι να πάψω να πιστεύω στον εαυτό μου. Γιατί πραγματικά αν εγώ δεν θα εμπιστεύομαι τον εαυτό μου πώς θα με εμπιστευτούν οι άλλοι, ειδικά σε ένα έργο στο οποίο η εμπιστοσύνη είναι το απαραίτητο θεμέλιο πάνω στο οποίο θεμελιώνεται κάθε μορφής σχέσεις.

• Ότι το επάγγελμα του Ασφαλιστικού Πράκτορα, όπως και γενικότερα του Κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης, είναι μαθηματικό και στηρίζεται στον Νόμο του πλήθους των περιπτώσεων και ότι συνεπώς το εισόδημά μου είναι αποτέλεσμα απλής αριθμητικής, αφού στις 100 συναντήσεις μαθηματικά θα συναντήσω 25 ΝΑΙ, 25 ΟΧΙ και 50 ΑΡΓΟΤΕΡΑ και αυτό φτάνει για να εξασφαλίσω ένα μεγάλο εισόδημα και μια ξεχωριστή επαγγελματική προοπτική.

• Ότι πρέπει να γνωρίζω τις υπηρεσίες που προσφέρω – τα «προϊόντα» - όχι μόνο τεχνικά αλλά και τους λόγους για τους οποίους οι συνομιλητές μου δεν θα πουν ποτέ ΟΧΙ στην πρότασή μου, γιατί θα είναι σαν να λένε όχι στον αγώνα που κάνουν για να δημιουργήσουν και στη συνέχεια να διατηρήσουν τα αγαθά που προανέφερα – εισόδημα, οικογένεια, περιουσία και ποιότητα ζωής.

• Ότι πρέπει να γνωρίζω τη λογική τάξη και αλληλουχία των μηνυμάτων που θα απευθύνω σε κάθε συνομιλητή μου, χωρίς να παραγνωρίζω τα χαρακτηριστικά του, να γνωρίζω τα «μοντέλα προσέγγισης» όπως τα λένε και την υπερνίκηση πιθανών αντιρρήσεων που εύλογα θα υπάρχουν.

• Ότι κάθε χρόνο, από τον Δεκέμβριο του προηγούμενου, θα πρέπει να σχεδιάζω τους στόχους του επόμενου χρόνου – εισόδημα κλπ. – και το πρόγραμμα δραστηριότητας για την επίτευξή τους.

• Ότι το πρόγραμμα δραστηριότητας εξαντλείται:​

​​

α) Στην πραγματοποίηση 2-3 νέων συναντήσεων με νέους υποψήφιους πελάτες κάθε ημέρα. Κάθε ημέρα.
β) Στη λήψη 3 κατά μ.ο. συστάσεων από κάθε νέα συνάντηση.
γ) Στη μελέτη των μοντέλων προσέγγισης και των προϊόντων και στον καθορισμό προτεραιοτήτων κάθε ημέρας.

​

• Ότι έχω επιλέξει το «ΠΑΡΟΝ» ως χώρο στέγασης των επαγγελματικών μου ονείρων γιατί μου εξασφαλίζει το Μέλλον με συνέπεια και αφοσίωση, που έχω αποφασίσει να την ανταποδίδω ως συμβολή μου στην επιτυχία της εταιρίας που στεγάζω τα επαγγελματικά μου όνειρα.

• Ότι τώρα που έμαθα ότι και η Ευρωπαϊκή Πίστη δεν συμμερίζεται απλώς αλλά πιστεύει βαθύτατα όλα τα παραπάνω, πάνω στα οποία στήριξε τη δική της διακεκριμένη πορεία στον Κλάδο της Ιδιωτικής Ασφάλισης, στη βάση αρχών και μιας ξεχωριστής φιλοσοφίας εξυπηρέτησης κάθε ασφαλισμένου της και κάθε συνεργάτη της ως να είναι ο μοναδικός της, με τη συναίνεση και την ενθάρρυνση της Εταιρίας μας «Παρόν» θα συμβάλλω στην ανάπτυξη της συνεργασίας μας με κάθε τρόπο.

• Ότι όπως λένε στην Ευρωπαϊκή Πίστη και στο «ΠΑΡΟΝ». «Το όνειρο και η πραγματικότητα είναι ένα και το αυτό, ότι αυτό που τα χωρίζει είναι μόνο ο χρόνος» και εγώ έχω όνειρα.

• Ότι όπως λέει ο ποιητής «…τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμη» και είμαι αποφασισμένος να τις ζήσω, ακολουθώντας και τη συμβουλή της Ευρωπαϊκής Πίστης που έχει υιοθετήσει η Εταιρία μου, το «Παρόν» που λέει : «Μην αφήσετε ποτέ τις αναμνήσεις σας να είναι καλύτερες από τα όνειρά σας». Γιατί η ζωή είναι μπροστά, στο μέλλον. Κι εγώ μόλις 7(9) ετών έχω μόνο όνειρα, γιατί τι αναμνήσεις μπορεί να έχει ένα παιδί που βρίσκεται στην ανατολή της ζωής του. Έτσι να είστε. Έτσι να νοιώθετε ακόμη και όταν βγάλετε την παρένθεση και γίνεται 79 ετών. 

• Ότι πρέπει συνεχώς να μαθαίνω με πρώτο και κύριο να μάθω ότι καμία γνώση, καμία ιδέα δεν μπορεί να κάνει τίποτα για εμένα (όπως για κανέναν) αν δεν τη βάλω σε εφαρμογή. Γιατί η γνώση που «πηγαίνει λεφτά στο σπίτι» είναι αυτή που γίνεται καθημερινή συμπεριφορά, καθημερινή συνήθεια, όπως πρέπει να γίνουν οι δύο – τρεις συναντήσεις.

Με αγάπη,

Ο… Εξομολογούμενος

 

Πηγή: ΠΑΡΟΝ Newsletter Σεπτέμβριος 2020